Forum Bydgoszcz

Monikk

Moim zdaniem dużo od wychowania zależy, od tego na co rodzic pozwoli, czy poświęci dziecku czas, czy też wepchnie go przed kompa żeby mieć święty spokój. Mój synek za 2 lata (być może) do komunii pójdzie ale na pewno nie dostanie z tej okazji nowego komputera, a już na pewno nie quada. Ja mam takie zasady, że nie kupuję dziecku tego co chce, co akurat sobie upatrzył - wiadomo - na świeta i mnie to cieszy kiedy kupię mu coś super!! Ale w ciągu roku ucze go oszczedzac kase i zbiera do skarbonki na swoje zachcianki.

A na sankach byliśmy w tym roku i to na naszych fordońskich górkach!! Ja też zjeżdżałam a bałam się jak nigdy. Dzieciaków było sporo. Ja myślę, że większość rodziców boi się teraz o swoje pociechy, ja młodego samego na dwór nie wypuszczam. Po prostu strach.... Ja jako dziecko biegałam od rana do wieczora, rodzice tylko przez okno sprawdzali jak sie bawie. A teraz niestety jest bardziej niebezpiecznie, wiec lepiej zaszyć się w domku i klocki układać :-)

Newman

ja na komunie dostalem walkmana.... którego mam do dzisiaj... no i zegarek..........za kalkulatorem.... który tez mam do dzisiaj

Emicha

Ja dostałam Rower Wigry 3 i w bólach tata uczył mnie jeździć. Pościerał się ten rower od razu. Tez mam go do dziś. I lakę taką dużą co płacze i "chodzi" mam do dziś. :-)

Monika

Maćka

Ja jako dziewczynka mała uwielbiałam zakładać (razem z moją siostrą) buty na obcasie mojej mamy. Paradowałyśmy wtedy po osiedlu i udawały6smy dorosłe, Nieźle to musiało wyglądać :-)

Emicha

Ja tez miałam ten problem. Obcas i koniecznie musiały stukać. Klapkil pełne, jakie tylko się dało wkładałam na nogi. Jak byłam jeszcze bobasem i siedziałam w łóżeczku, to mama dawała mi takie dwa porcelanowe buciki do zabawy. Krzyczałam "Buti, buti, butaaaa" i dziecka nie było przez jakiś czas. Tak samo działał na mnie bucik i sznuruwki osobno. Moja mam to miała ze mną spokój.

A nie wiem, dziewczyny czy pamietacie, były kiedyś takie buty plastiokowe dla dziewczynek. Ja z koleżankami z podwórka zawsze wkładałysmy sobie w nie kamienie, a mój tata zawsze je wyciągał. Wtedy tak fajnie stukały :-)

Monika

Tak pamiętam te buty... ja co prawda kamieni w nie nie wkładałam, czasami same wchodziły ale wtedy nogi bolały. Pamiętam jak po całym dniu biegania po podwórku wracałam do domu zdejmowałam te plastiki i miałam całe nogi okurzone np. w krateczkę. :mrgreen:

Maćka

Taaaaa pamiętam te buty, były takie wkładane albo sandałki Ja miałam takie różowe i białe :-)

Emicha

No, te buty to była porazka pod względem zdrowotnym dla nóg, ale jakie emocje...

Kasia

to fakt. Monika rozumiem ze sie o synka martwisz. Ale sa na to sposoby, albo wyjsc z nim i siedziec z boku na lawce i ksiazke czytac albo czatowac przy oknie. Dziecko musi sie samodzielnosci nauczyc i swiezego powietrza zaczerpnac.

Ja pamietam chowanego jak caly blok sie bawil ( zamienialismy sie ciuchami zey imienia nie rozpoznal osoba szukajaca, no i podchody. A latem wojna z chlopakami i rzucanie sie rzepami. to byla farjda. :mrgreen:

Zet

Monikk

hyhy, mój synek jest taki że sam na dwór nie chce wyjść (pewnie to moja zasługa :-/

), niestety spódnicy się trzyma. Dlatego pomysł z czatowaniem przy oknie odpada. Na ławeczce i owszem- nie jednej już siedziałam.A w chowanego bawimy się w domu :-/

, wiem, nic fajnego. A ciekawa jestem na ile swoje pociechy w przyszłości z oka spuścicie - a szczerze powiem że dopóki się nie ma to inaczej się myśli....

Poza tym to codziennie wychodzimy, młody śmiga na rowerze, na łyżwach i na basenie też się chlapie ;-)

Monika

A tu nagle młody dorośnie i powie: „Mamo, spadam na dyskę, nie martw się, wrócę nad ranem”... wtedy dla takiej mamy to będzie najgorszy dzień w życiu. :553:

Ale to fakt, łatwo się mówi jak jeszcze nie mamy swoich pociech, kiedyś ludzie sobie nie zdawali sprawy z wielu niebezpieczeństw bo nigdzie tego nie nagłaśniano (czy to w radiu, czy w TV), a teraz prawie w każdych wiadomościach.